Już za cztery lata planowany jest start japońskiej sondy kosmicznej Martian Moons eXploration (MMX). Na jej pokładzie znajdzie się przygotowywany przez niemiecko-francuski zespół inżynierów łazik. Nie będzie to jednak łazik marsjański. Jego celem będzie Fobos, większy z dwóch niewielkich księżyców Marsa. Według planów łazik będzie przemierzał powierzchnię księżyca przez trzy miesiące.
Aktualnie właśnie trwają wstępne testy lądowania łazika na powierzchni Fobosa. Testy przeprowadzane są w ośrodku niemieckiej agencji kosmicznej DLR w Bremie. Korzystając ze wstępnego modelu łazika, inżynierowie starają się ustalić jak wytrzymały musi być 25-kilogramowy łazik i jakie siły będzie musiał wytrzymać podczas opadania na powierzchnię Fobosa z wysokości 40 do 100 metrów.
W warunkach laboratoryjnych zrzucamy model łazika MMX z wysokości pięciu centymetrów na zmieniającą się powierzchnię pod różnymi kątami. W ten sposób, zważając na to, że grawitacja na powierzchni Fobosa jest równa zaledwie 0,002g możemy symulować uderzenie łazika w powierzchnię
– mówi Michael Lange, menedżer testów z DLR.
Problem jednak w tym, że swobodnie opadający łazik może opaść na powierzchnię dowolną stroną i przy okazji np. uderzyć w jakiś głaz. Dokładne miejsce lądowania na powierzchni Fobosa jest nie do przewidzenia, dlatego badacze muszą przygotować się na różne scenariusze.
Choć do testów wykorzystywany jest wstępny model łazika, to przypomina on już dosyć dokładnie ostateczny łazik MMX. Posiada zamontowane koła i mechaniczne systemy bezpieczeństwa do startu i lądowania. Przy jego pomocy inżynierowie chcą wykryć i wyeliminować potencjalne słabości konstrukcji. Sam łazik ma rozmiary 47,5 x 55 x 27,5 cm.
Testy bardziej zaawansowanego łazika planowane są na 2021 r. Łazik ten będzie wyposażony we wszystkie komponenty pozwalające łazikowi poruszać się po powierzchni Fobosa: cztery koła oraz składany mechanizm w tylnej części łazika. Jeżeli w trakcie misji łazik wyląduje na księżycu na boku, mechanizm ten pozwoli mu postawić się na koła i rozłożyć panele słoneczne.
Oprócz testów strukturalnych łazik będzie testowany także pod względem odporności na warunki środowiskowe. Temperatura na powierzchni Fobosa zmienia się w zakresie od -150 do +50 stopni Celsjusza w ciągu doby, która trwa na Fobosie zaledwie siedem godzin. Aby zapewnić wysoką jakość pomiarów naukowych wykonywanych za pomocą łazika, w jego wnętrzu musi być utrzymywana stosunkowo stała temperatura.
Misja MMX wystartuje w 2024 r., a na orbitę wokół Marsa dotrze w 2025 r. Celem misji są księżyce Fobos i Deimos, które mogą być planetoidami przechwyconymi przez Czerwoną Planetę. Możliwe jednak, że są one pozostałościami po zderzeniu masywnego obiektu z Marsem. Zrozumienie mechanizmu powstania księżyców Marsa pozwoli nam lepiej zrozumieć ewolucję ciał Układu Słonecznego.
Lądowanie łazika na Fobosie planowane jest na przełom 2026/27 roku. Łazik będzie przez około 100 dni analizował właściwości powierzchni Księżyca, przyczyniając się do znaczącego zwiększenia naszego korpusu wiedzy o nim.