Mgławica Carina, jedna z największych i najjaśniejszych mgławic nocnego nieba została rewelacyjnie uchwycona na zdjęciu wykonanym za pomocą teleskopu VISTA znajdującego się w Obserwatorium Paranal w Chile. Obserwując w zakresie promieniowania podczerwonego, VISTA był w stanie przeniknąć przez gorący gaz i ciemny pył otaczający mgławicę i dostrzec mnóstwo gwiazd, zarówno tych dopiero co powstałych jak i tych właśnie kończących swoje życie.
Jakieś 7500 lat świetlnych stąd w gwiazdozbiorze Kila znajduje się mgławica, w której obok siebie gwiazdy rodzą się i umierają. Ukształtowana przez te dramatyczne zdarzenia Mgławica Carina jest dynamicznym, ewoluującym obłokiem rozrzedzonego międzygwiezdnego gazu i pyłu.
Masywne gwiazdy znajdujące się wewnątrz tego kosmicznego bąbla emitują intensywne promieniowanie, które sprawia, że otaczający je gaz zaczyna świecić. Z drugiej strony, inne regiony mgławicy zawierają ciemne filary pyłowe otaczające dopiero powstałe gwiazdy. Trwa tam bitwa gwiazd z pyłem, którą nowo uformowane gwiazdy powoli wygrywają – emitują one wysokoenergetyczne promieniowanie i wiatry gwiezdne, które odparowują lub rozpraszają pyłową otoczkę, w której powstały.
Rozciągająca się na 300 lat świetlnych Mgławica Carina jest jednym z największych obszarów gwiazdotwórczych w Drodze Mlecznej i łatwo ją dostrzec na niebie nawet nieuzbrojonym okiem. Niestety dla nas wszystkich żyjących na północy, Mgławica Carina znajduje się 60 stopni pod równikiem niebieskim, dlatego widoczna jest tylko z półkuli południowej.
Wewnątrz tej intrygującej mgławicy najbardziej osobliwym obiektem jest Eta Carinae. Ten gwiezdny behemot – osobliwy rodzaj układu podwójnego – jest najbardziej energetycznym układem gwiazd w tym regionie i był jednym z najjaśniejszych obiektów na niebie w latach 30. XIX wieku. Od tego czasu znacząco przyciemniaj i dociera właśnie do końca swojego życia, jednak jak na razie pozostaje jednym z najmasywniejszych i najjaśniejszych układów gwiazd w Drodze Mlecznej.
Eta Carinae można dostrzec na tym zdjęciu jako element jasnej plamy światła tuż nad literą „V” ułożoną z włókien ciemnego pyłu międzygwiezdnego. Bezpośrednio p prawej od Eta Carinae znajduje się stosunkowo mała Mgławica Keyhole (Dziurka od klucza). – mały, gęsty obłok zimnego pyłu i gazu wewnątrz Mgławicy Carina – w której znajduje się kilka masywnych gwiazd, a których wygląd także drastycznie się zmienia na przestrzeni wieków.
Mgławica Carina została odkryta przez Nicolasa Louisa de Lacaille w latach pięćdziesiątych XVIII wieku.
Źródło: ESO