Zdjęcia jednego z małych księżyców Plutona – Kerberosa (nie mam pojęcia czemu nie tłumaczy się tego jako Cerber (?)) – wykonane przez sondę New Horizons i przesłane na Ziemię w tym tygodniu – uzupełniają portret rodziny księżyców Plutona.
Kerberos okazuje się mniejszy niż oczekiwali tego naukowcy, a jego powierzchnia bardzo silnie odbija padające na niego promieniowanie. „Po raz kolejny Pluton nas zaskoczył,” powiedział Hal Weaver, naukowiec projektu sondy New Horizons z Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory w Laurel.
Nowe dane przesłane przez sondę New Horizons 20 października przedstawiają Kerberosa jako wydłużony obiekt o dwóch platach (trochę jak kometa P67), z których większy ma średnicę około 8 km a mniejszy ok. 5 km. Członkowie zespołu naukowego misji wnioskują z tego nietypowego kształtu, że ów księżyc mógł powstać z połączenia dwóch mniejszych obiektów. Wysoka odbijalność powierzchni Kerberosa przypomina powierzchnię innych małych księżyców Plutona – prawdopodobnie tak jak w przypadku innych, księżyc pokryty jest warstwą czystego lodu wodnego.
Przed zbliżeniem sondy do Plutona naukowcy skorzystali z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a do próby „zważenia” Kerberosa poprzez pomiar jego grawitacyjnego wpływu na sąsiedujące z nim inne małe księżyce. Okazało się, że ten wpływ był stosunkowo silny, szczególnie biorąc pod uwagę jak słabo Kerberos świecił. Z tych danych naukowcy wnioskowali, że jest to stosunkowo duży i masywny obiekt, którego powierzchnia pokryta jest ciemnym materiałem. Jednak dane przesłane teraz przez sondę wyraźnie wskazują, że ta teoria była błędna – dlaczego? Jak na razie nie wiadomo.
„Nasze przewidywania były bardzo trafione w przypadku innych małych księżyców, jednak nie w przypadku Kerberosa,” powiedział Mark Showalter z SETI Institute w Mountain View. Nowe wyniki z pewnością pozwolą lepiej zrozumieć fascynujący układ księżyców Plutona.
Źródło: JHUAPL