Międzynarodowy zespół astronomów kierowany przez badaczy z Uniwersytetu w Manchester odkrył nową czarną dziurę stanowiącą „brakujące ogniowo” w Drodze Mlecznej, w kierunku gwiazdozbioru Koziorożca.
Czarna dziura znajduje się w odległości 26 000 lat świetlnych (7,9 kpc) od Ziemi w gromadzie kulistej NGC 6624. Gromada kulista to grawitacyjnie związana grupa milionów starych gwiazd wypełniających przestrzeń o średnicy zaledwie kilku lat świetlnych.
Zespół kierowany przez dr Benetge Perera odkrył dowody na to, że milisekundowy pulsar PSR B1820-30A w NGC 6624 najprawdopodobniej krąży wokół czarnej dziury o pośredniej masie (IMBH) znajdującej się w centrum gromady. Masa czarnej dziury szacowana jest na około 7500 mas Słońca.
Dr Perera z Jodrell Bank Centre for Astrophysics tłumaczy: Duże zagęszczenie gwiazd w kierunku centrum gromady kulistej stanowi idealne środowisko do powstawania masywnych czarnych dziur. Odkrycie IMBH to istotny krok na drodze do zrozumienia brakującego ogniwa między różnymi rodzajami czarnych dziur. Zazwyczaj uważa się, że mogą one powstawać bezpośrednio wskutek kolapsu bardzo masywnej pierwotnej gwiazdy lub w procesie łączenia kolejnych czarnych dziur o masie gwiazdowej.
Opisywany tu pulsar odkryty został za pomocą Teleskopu Lovell w Jodrell Bank w 1990 roku. Od tego czasu badacze przeanalizowali ponad 25 lat obserwacji obiektu PSR B1820-30A. Analiza obejmowała także dane zebrane za pomocą radioteleskopu Nancay we Francji.
Prof. Andrew Lyne tłumaczy wartość odkrywania takich pulsarów: Pulsary takie jak PSR B1820-30A są dla nas niczym fantastycznie dokładne zegarki i pozwalają nam na precyzyjne określenie odległości od Ziemi w podobny sposób co satelity GPS. Pulsar jest tym samym bardzo czuły na jakikolwiek ruch wynikający z oddziaływania grawitacyjnego innego masywnego obiektu takiego jak na przykład czarne dziury.
Dr Perera dodaje: Określiliśmy parametry orbitalne oraz masę obiektu towarzyszącego pulsarowi. Najprościej mówiąc, wyniki badań zgadzają się z modelem pulsara krążącego wokół centralnej czarnej dziury o masie pośredniej.
Źródło: University of Manchester