Swoistym królem naszego układu planetarnego jest Jowisz, który dzięki swoim wpływom grawitacyjnym panuje nad wszystkimi pozostałymi planetami. Dzięki masie dwukrotnie większej od masy Jowisza i 300 razy większej od masy Ziemi, każdy ruch Keplera-88 d odczuwany jest przez wszystkie pozostałe planety. To właśnie Jowisz odpowiedzialny jest za niewielkie rozmiary Marsa, za istnienie pasa planetoid oraz za kaskadę komet, które dostarczyły wodę na powierzchnię młodej Ziemi.
Czy w innych układach planetarnych też istnieją takie planety?
Zespół astronomów kierowanych przez badaczy z Instytutu Astronomii Uniwersytetu Hawajskiego, odkrył w jednym z odległych układów planetarnych planetę o masie trzykrotnie większej od masy Jowisza.
Odkrycie opiera się na danych zbieranych przez sześć lat w Obserwatorium W. M. Kecka na szczycie Maunakea na Hawajach. Wykorzystując instrument HIRES zainstalowany na 10-metrowym teleskopie Keck I, badacze potwierdzili, że planeta Kepler-88d okrąża swoją gwiazdę macierzystą w ciągu czterech lat, poruszając się po orbicie eliptycznej. Przy masie trzykrotnie większej od Jowisza, Kepler-88 d jest najmasywniejszą planetą w tym układzie planetarnym.
Cały układ Kepler-88 znany jest astronomom z powodu dwóch planet, które krążą znacznie bliżej swojej gwiazdy – Kepler-88 b oraz c.
Obie planety charakteryzują się dość zdumiewającą dynamiką, tzw. rezonansem ruchu średniego. Planeta b o rozmiarach mniejszych od Neptuna okrąża swoją gwiazdę w zaledwie 11 dni, czyli dokładnie dwa razy szybciej niż planeta c masą zbliżona do Jowisza (22 dni). Co dwa okrążenia, planeta b dostaje kopa energetycznego od planety c. Zważając na to, że planeta Kepler-88 c jest dwadzieścia razy masywniejsza od planety b, jej oddziaływanie wyraźnie widoczne jest w dramatycznych zmianach parametrów orbitalnych planety b.
Astronomowie obserwowali te zmiany, tak zwaną zmienność pojawiania się tranzytów za pomocą Keplera, który wykrywał precyzyjnie kiedy Kepler-88d przechodził między gwiazdą a teleskopem. Choć tego typu zmienność wykrywano już w kilkudziesięciu układach planetarnych, to w przypadku Kepler-88 d te zmiany należą do najsilniejszych – tranzyty potrafią się pojawić pół dnia wcześniej lub pół dnia później.
Nowo odkryta planeta o masie 3 x większej od Jowisza musi mieć jeszcze większy wpływ na swój układ planetarny niż Kepler-88 b, który ma masę „tylko” jednego Jowisza – mówi dr Lauren Weiss, z Instytutu Astronomii na Uniwersytecie Hawajskim.
Odkrycie Kepler-88 d opisano w artykule opublikowanym 29 kwietnia w periodyku Astronomical Journal.