Zespół naukowców kierowany przez badaczy z Yale stworzył jedną z najbardziej szczegółowych map ciemnej materii, umożliwiając tym samym wskazówki nt. istnienia zimnej ciemnej materii – powolnych cząstek, które stanowią dużą część materii Wszechświata.
Mapa ciemnej materii została stworzona na podstawie danych zebranych w ramach przeglądu Frontier Fields realizowanego za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a i dotyczy trzech gromad galaktyk, które działają niczym potężne kosmiczne soczewki pozwalające nam zajrzeć w starsze, odleglejsze części wszechświata.
[AdSense-B]
Priyamvada Natarajan, astrofizyk z Yale kierujący międzynarodowym zespołem badaczy powiedział Dzięki danym dotyczącym tych trzech soczewkujących gromad udało nam się stworzyć wyjątkowo dokładną mapę ziarnistości ciemnej materii wewnątrz gromad. Stworzyliśmy mapę wszystkich, możliwych do wykrycia zagęszczeń ciemnej materii tym samym tworząc jak dotąd najbardziej szczegółową topologiczną mapę ciemnej materii.
Naukowcy uważają, że ciemna materia – teoretyczne, niewidzialne cząstki, które ani nie odbijają, ani nie pochłaniają promieniowania, a jedynie wywierają wpływ grawitacyjne – może odpowiadać nawet za 80% materii we Wszechświecie. Ciemna materia może tłumaczyć naturę procesów powstawania galaktyk i struktury Wszechświata. Eksperymenty prowadzone tak w Yale jak i w innych ośrodkach mają na celu zidentyfikowanie cząstki ciemnej materii – jak na razie głównymi kandydatami są aksjony i neutralina.
[AdSense-A]
Choć aktualnie mamy dość precyzyjne szacunki co do ilości ciemnej materii i jej rozkładu we Wszechświecie, sama cząstka pozostaje nieuchwytna dodaje Natarajan.
Cząsteczki ciemnej materii odpowiadają za niewidzialną masę odpowiedzialną za zjawisko soczewkowania grawitacyjnego, zakrzywiającą promieniowanie z odległych galaktyk. To zakrzywianie promieni prowadzi do odkształceń kształtu galaktyk obserwowanych przez soczewkę. Grupa Natarajana odtworzyła rzeczywisty kształt galaktyk, co pozwoliło na stworzenie nowej mapy ciemnej materii w galaktykach soczewkujących.
Co ciekawe, mapa w dużej mierze zgadzała się z symulacjami komputerowymi ciemnej materii opartymi na modelu zimnej ciemnej materii. W przeciwieństwie do gorącej ciemnej materii, zimna ciemna materia porusza się stosunkowo wolno w porównaniu z prędkością światła. Ta zgodność z modelem standardowym jest istotna zważając na fakt, że wszystkie dotychczasowe dowody na obecność ciemnej materii są jak dotąd pośrednie.
Źródło: Yale University