Ta młoda gwiazda właśnie przychodzi na świat. Niczym pisklę wychodzące ze skorupki, ten gwiezdny noworodek powoli wychodzi z domu.
Złoty welon światła przesłania młody obiekt gwiazdowy znany jako IRAS 14568-6304. Emituje on duże ilości gazu z prędkościami naddźwiękowymi i wkrótce zrobi otwór w otaczającym go obłoku i w końcu stanie się widoczny dla obserwatorów znajdujących się na zewnątrz obłoku.
Gwiazdy rodzą się głęboko w gęstych obłokach pyłu i gazu. Ten konkretny obłok znany jest jako obłok molekularny Circinus. Znajduje się 2280 lat świetlnych od Ziemi i rozciąga się na 180 lat świetlnych. Gdyby nasze oczy były w stanie rejestrować delikatną, podczerwoną poświatę gazu tworzącego obłok, widzielibyśmy go na obszarze nieba 70 razy większym od Księżyca w pełni. W obłoku znajduje się wystarczająca ilość materii, aby stworzyć z niej 250 000 gwiazd takich jak Słońce.
IRAS 14568-6304 został odkryty za pomocą teleskopu Infrared Astronomical Satellite (IRAS) wyniesionego w przestrzeń kosmiczną w 1983 roku w ramach wspólnego projektu realizowanego przez USA, Wielką Brytanię i Holandię. Celem misji było wykonanie przeglądu całego nieba w podczerwieni.
Powyższe zdjęcie wykonane zostało za pomocą Kosmicznego Teleskopu Hubble’a. Zdjęcie stanowi połączenie zaledwie dwóch długości fali: światło widzialne (kolor niebieski) oraz podczerwień (złoto-pomarańczowy). Ciemne plama przecinająca zdjęcie to właśnie obłok molekularny Circinus, który jest na tyle gęsty, że przesłania gwiazdy tła.
Na dłuższych zakresach promieniowania podczerwonego, ta ciemność pełna jest punktowych gwiazd głęboko osadzonych wewnątrz obłoku, a a które kiedyś wyjdą na powierzchnię tak jak IRAS 14568-6304.
Źródło: ESA