Naukowcy pracujący w zespole misji Cassini zidentyfikowali najwyższy punkt na Tytanie, księżycu Saturna.
Najwyższy szczyt Tytana sięga na wysokość 3337 metrów i znajduje się w grupie trzech pasm górskich zwanych Mithrim Montes. Naukowcom udało się ustalić, że wszystkie najwyższe szczyty na Tytanie mają ok. 3000 metrów wysokości. W ramach badań wykorzystano zdjęcia i inne dane z radaru sondy Cassini, który może przeniknąć gęstą atmosferę Tytana i tworzyć obrazy powierzchni tego globu.
„To nie tylko najwyższy punkt, który dotąd odkryliśmy, ale wydaje nam się, że to w ogóle najwyższy szczyt na Tytanie,” mówi Stephan Wall, zastępca kierownika zespołu radarowego misji Cassini z NASA Jet Propulsion Laboratory w Pasadenie, w Kalifornii.
Wyniki pomiarów zaprezentowano dzisiaj podczas 47. dorocznej konferencji Lunar and Planetary Science Conference w Woodlands w Teksasie.
Większość największych gór na Tytanie znajduje się w pobliżu równika. Naukowcy zidentyfikowali także inne szczyty o podobnej wysokości w Mithrim Montes, jak również na obszarze Xanadu i kilka pojedynczych szczytów w pobliżu miejsca lądowania próbnika Huygens.
Pierwotnym celem badań było poszukiwanie aktywnych stref w skorupie Tytana — miejsc, gdzie aktywność dynamiczna kształtowała krajobraz prawdopodobnie w nie tak odległej przeszłości.
Góry i klify na Ziemi powstają zazwyczaj w miejscach, w których powierzchnia została wypchnięta w górę spod spodu Erozja, wiatr, deszcz, to wszystko stopniowo sprawia, że góry tracą na wysokości.
Sonda Cassini odkryła, że na Tytanie także występują deszcze i rzeki, które powodują erozję krajobrazu. Według Radebaugh, proces prawdopodobnie postępuje dużo wolniej na Tytanie niż na Ziemi, bowiem w odległości od Słońca 10-krotnie większej niż Ziemia, dociera dużo mniej energii, która może napędzać procesy erozyjne w atmosferze księżyca.
Pod lodową skorupą Tytana znajduje się głęboki ocean ciekłej wody, który prawdopodobnie zachowuje się podobnie do górnych warstw płaszcza w Ziemi — warstwy gorących, płynnych skał pod wysokim ciśnieniem pod skorupą, która może powoli przepływać i odkształcać się.
Fakt, że na Tytanie występują tak wysokie góry wskazuje, że powierzchnia może podlegać pewnym procesom tektonicznym, np. związanych z rotacją Tytana, oddziaływaniem pływowym ze strony Saturna czy ochładzania skorupy.
Źródło: NASA/Twitter