Wydłużone protuberancje słoneczne pojawiły się i powolnie rozwijały nad powierzchnią naszej Dziennej Gwiazdy 3 lutego 2016 roku. Całe zjawisko zostało zarejestrowane przez kamery obserwatorium SDO (Solar Dynamics Observatory). Protuberancje, znane jako włókna gdy widoczne są nad krawędzią Słońca, to chmury materii słonecznej zawieszone nad powierzchnią Słońca w jego polu magnetycznym. To ten sam złożony magnetyzm, który napędza takie zdarzenia jak rozbłyski słoneczne czy koronalne wyrzuty masy. Materia słoneczna w protuberancjach przemieszcza się wzdłuż linii pola magnetycznego, a następnie ulega rozrzedzeniu i stopniowo odrywa się od powierzchni Słońca. Powyższe zdjęcia zostały wykonane w ekstremalnym ultrafiolecie, na długości fali 304 A. Oczywiście jest to zakres promieniowania niewidoczny dla naszych oczu, jednak powyżej przedstawiony na czerwono.
W ostatnich kilku sekundach filmu Słońce przesuwa się w kadrze – to efekt wykonywania kalibracji teleskopu zainstalowanego na pokładzie SDO.
Źródło: NASA