Zespół badaczy zaobserwował najjaśniejszą jak dotąd ultra-ubogą w metale gwiazdę w Drodze Mlecznej.
Gwiazda jest pozostałością po okresie formowania się Drogi Mlecznej. Jako taka stanowi ona wyjątkowo cenną dla astronomów okazję zbadania pochodzenia pierwszych gwiazd, które powstały w naszej Galaktyce i we Wszechświecie.
Brazylijsko-amerykański zespół, w składzie którego znalazł się m.in. Vinicius Placco, profesor z University of Notre Dame oraz członek JINA-CEE (Joint Institute for Nuclear Astrophysics – Center for the Evolution of the Elements) i kierowany przez Jorge Melendeza z University of Sao Paulo wykorzystał dwa teleskopy Europejskiego Oberwatorium Południowego w Chile, aby odkryć gwiazdę oznaczoną później 2MASS J18082002-5104378.
Gwiazda została zauważona w 2014 roku za pomocą teleskopu NTT (New Technology Telescope). Dalsze obserwacje wykonane za pomocą Bardzo Dużego Teleskopu (VLT) pozwoliły ustalić, że w odróżnieniu od młodszych gwiazd takich jak Słońce, owa gwiazda charakteryzuje się nietypowo niską obfitością metali w rozumieniu astronomicznym – czyli pierwiastków cięższych niż wodór i hel. Gwiazda ma na tyle mało metali, że określana jest jako gwiazda „ultra-ubogą w metale”.
Chociaż uważa się, że na wczesnych etapach ewolucji Wszechświata gwiazdy ubogie w metale były wszechobecne, to teraz są one rzadkim widokiem zarówno w Drodze Mlecznej jak i innych pobliskich galaktykach. Moetale powstają w reakcjach termojądrowych zachodzących we wnętrzach gwiazd i uwalniane są do ośrodka międzygwiezdnego gdy owe gwiazdy się starzeją i kończą życie w potężnych eksplozjach. Kolejne populacje gwiazd powstają zatem z materiału coraz bardziej bogatego w metale.
Jednak gwiazdy ubogie w metale powstały z niezanieczyszczonej materii, która istniała wkrótce po Wielkim Wybuchu. Badanie gwiazd takich jak 2MASS J18082002-5104378 może pozwolić nam na zbadanie tajemnic ich powstawania, a tym samym rozjaśnić nam jakie warunki panowały na samym początku historii Wszechświata.
Wyniki badań zostały opublikowane w periodyku Astronomy and Astrophysics
Więcej informacji:
- artykuł naukowy: http://www.aanda.org/articles/aa/abs/2016/01/aa27456-15/aa27456-15.html
- arXiv: http://arxiv.org/abs/1601.03462
Źródło: A&A / University of Notre Dame / phy.so / ESO