curiosity1

We wtorek, 29 września łazik Curiosity wywiercił swój ósmy otwór na Marsie, piąty od czasu dotarcia do Mount Sharp blisko rok temu. Wiercenie głębokiego na 65 mm otworu w skale nazwanej przez zespół misji „Big Sky” jest elementem wielodniowej i wieloetapowej sewkencji, która pozwoli na przeprowadzenie analizy skały marsjańskiej w dwóch laboratoriach zainstalowanych na pokładzie łazika – Chemistry and Mineralogy X-Ray diffractometer (CheMin) oraz Sample Analysis at Mars (SAM).

ZAPRASZAM TAKŻE DO POLUBIENIA NASZEGO PROFILU NA FACEBOOK’U

„W przypadku Big Sky mamy do czynienia ze zwykłym piaskowcem jakiego właśnie szukaliśmy,” powiedział Ashwin Vasavada główny naukowiec misji Curiosity. „Zupełnie przez przypadek znajduje się on w pobliżu skały, która wygląda jakby ulegała zmianom pod wpływem płynów – prawdopodobnie wód ziemnych z innymi rozpuszczonymi w niej związkami chemicznymi. Planujemy wykonać odwiert także w tej skale, porównać wyniki i zrozumieć jakie zmiany w niej zaszły.”

Badanie sproszkowanych próbek skały Big Sky przeprowadzone za pomocą CheMin oraz SAM planowane jest na przyszły tydzień. W międzyczasie zespół planuje zwrócić uwagę łazika oraz jego koła w kierunku drugiej skały, gdzie ponownie rozpocznie się proces badania.

Curiosity aktualnie znajduje się u podnóży Mount Sharp w rejonie pokrytym piaskowcym nazwanym Stimson Unit. Dwa tygodnie temu, mniej więcej w tym samym rejonie, Curiosity wykonał kilka zdjęć odległych wyższych regionów wzgórza. W tle – w odległości około 3 kilometrów od łazika – znajduje się długie pasmo obfite w hematyt, tlenki żelaza. Tuż za nimi znajduje się pofałdowana równina bogata w minerały ilaste. Tuż za nią znajdują się liczne zaokrąglone, strome wzgórza bogate w siarczany. Zmieniająca się mineralogia tych warst wzgórza Mount Sharp sugeruje zmienne warunki panujące na wczesnych etapach ewolucji Marsa. Zespół łazika Curiosity ma nadzieję zbadać te różnorodne obszary w nadchodzących miesiącach i latach. Jeszcze dalej na zdjęciu widać niesamowite, jasne klify skał, które mogły się uformować w bardziej suchych etapach historii Marsa i do teraz uległy silnej erozji.

„Jedyną rzeczą bardziej zdumiewającą od tych zdjęć jest fakt, że Curiosity któregoś dnia dojedzie w te rejony,” powiedział Vasavada.

Źródło: JPL/NASA