Większość galaktyk należy do gromady, zgrupowania kilku do nawet tysięcy galaktyk. Nasza Droga Mleczna należy do Lokalnej Grupy, która składa się z około pięćdziesięciu galaktyk, m.in. Galaktyki w Andromedzie oddalonej o 2.3 mln lat świetlnych od Ziemi. Najbliższa duża gromada galaktyk to Gromada w Pannie składająca się z około 2000 galaktyk; jej centrum oddalone jest od nas o 50 milionów lat świetlnych. Grupowanie galaktyk wpływa na ewolucje poszczególnych galaktyk, jednak sposób w jaki to się dzieje nie jest jeszcze do końca zrozumiany. Wpływ gromady na aktywność gwiazdotwórczą należących do niej galaktyk to szczególnie interesująca kwestia ponieważ tempo powstawania nowych gwiazd pomaga ustalić jasność galaktyki, aktywność supernowych i przetwarzania gazu wodorowego w cięższe pierwiastki.
Astronomowie uważają, że gdy gromady zaczynają się łączyć, wszelki wpływ poszczególnych gromad na procesy gwiazdotwórcze powinien być intensyfikowany. Większość badań dowodzi, że w przypadku łączenia gromad galaktyk często dochodzi do zintensyfikowania aktywności gwiazdotwórczej, w niewielu przypadkach zdaża się, że aktywność się zmniejszam, a co najmniej kilku autorów uważa, że procesy łączenia nie mają wpływu na tempo powstawania nowych gwiazd.
Reinout van Weeren, astronom CfA wraz z pięcioma współpracownikami wykorzystał Westerbork Synthesis Radio Telescope do bardzo głębokich badań gazu wodoru atomowego w gromadzie CIZAJ2242.8+5301. Gaz wodorowy to prawdziwe paliwo napędzające procesy powstawania nowych gwiazd lecz zespół badaczy doszedł do wniosku, że wbrew wcześniejszym wynikom, jest go tyle samo w tworzących gwiazdy galaktykach należących do gromad jak i w galaktykach znajdujących się poza gromadami. Mogłoby to oznaczać, że połączenie gromad nie zmniejsza ilości gazu.
Co więcej naukowcy wnioskują ze swoich wyników, że aktywność supernowych potwierdza, że procesy formowania się gwiazd trwają w tych galaktykach od około stu milionów lat i że przy obecnym tempie gazu wystarczy na ponad miliard lat. Nowe wyniki stanowią ważny krok w badaniu łączenia gromad galaktyk, ponieważ wskazują, że galaktyki należące do gromad wciąż posiadają duże zasoby gazu i mogą nadal tworzyć nowe gwiazdy.
Źródło” MNRAS /HSCfA